Dziś przypada Światowy Dzień Przyjaźni i właśnie na ten temat chciałabym zamieścić kilka zdań. Każdy z nas ma u swego boku przyjaciółkę/przyjaciela, bo przecież przyjaźń to niezwykłe uczucie, które powinno wnosić w nasze życie dużo dobrego, ale nie zawsze tak jest. Czasem przyjaźń schodzi na zupełnie inny tor i zamiast dodawać nam skrzydeł i dodawać sił, staje się źródłem wielu problemów. Taką przyjaźń określam mianem toksycznej przyjaźni. Jeżeli uważasz, że coś zaczyna Cię “uwierać“ to po prostu ogranicz kontakty, dzięki czemu będziesz miał/a okazję spojrzeć z dystansem na relację z przyjacielem/przyjaciółką.

Dla każdego z nas przyjaźń ma inną definicję. Są, tacy co uważają, że przyjaźń polega na zwierzaniu się ze wszystkiego, wielogodzinnych pogaduchach, dziesiątków SMS-ów dziennie czy też poleganie na sobie w każdej sytuacji i bycie na bieżąco ze wszystkim. Są i tacy, którzy uważają, że przyjaźń to porozumienie bez konieczności częstego kontaktu.

Dla Mnie przyjaźń to bliskość, porozumienie oraz autentyczność, bezinteresowność. Częstotliwości kontaktu mają dla mnie drugorzędne znaczenie. Przede wszystkim stawiam na uczciwość, zaufanie, lojalność, dyskrecje i empatię oraz umiejętność słuchania, jak również pozwolenie się wypowiedzieć drugiej osobie.

Moi przyjaciele to najpiękniejsi ludzie, jakich znam, ponieważ poznali smak porażki, cierpienie, walkę, stratę. Znaleźli swoją drogę, aby wyjść z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość, łagodność, głęboką kochającą troskę.

Piękni ludzie nie biorą się znikąd. Dziękuję, że jesteście.

Ostatnio natrafiłam przypadkowo na bardzo mądry cytat. Do tego stopnia mnie ujął swoją prawdą, że postanowiłam się bardziej zagłębić w jego sens. Na początku, zanim zacznę, cokolwiek pisać zacytuje go Wam, żebyście i Wy mogli się zagłębić, ponieważ każdy z nas będzie inaczej go postrzegał.

„Nie ma zbyt wiele czasu by, być szczęśli­wym. Dni prze­mijają szyb­ko. Życie jest krótkie. W księdze naszej przyszłości wpi­suje­my marze­nia, a ja­kaś niewidzial­na ręka nam je przek­reśla. Nie mamy wte­dy żad­ne­go wy­boru. Jeżeli nie jesteśmy szczęśli­wi dziś, jak pot­ra­fimy być ni­mi jutro?„

No właśnie zbyt mało czasu dla siebie mamy, pędzimy razem z tym zwariowanym światem. Stajemy się coraz bardziej zagubieni. Coraz trudniej jest nam dostrzec, że tak naprawdę los nasz zależy tylko od nas. Od naszego samozaparcia i samorealizacji. Wydaje nam się, że odzwierciedlenie naszych marzeń, naszego ideału jest w rzeczywistości niemożliwe.  Przecież samo dążenie do celu jest już jakimś krokiem do realizacji marzeń. Zdobywamy przez to jakiejś doświadczenie, które jest bezcenne i które w przyszłości będzie procentować. Rozwijamy siebie, nasze wnętrze, ale przede wszystkim zaczynamy inaczej postrzegać świat, nasze życie codzienne też staje się zupełnie inne, ponieważ osiągamy pewien rodzaj szczęścia, który daje nam spojrzenie na lepsze jutro.

Pamiętajmy o tym, że nawet najskrytsze i największe marzenia mają szanse się ziścić, tylko nie możemy ich skrywać w sobie. Powinniśmy od razy zacząć je realizować, każde z marzeń powinno ujrzeć światło dzienne.

Nie rezygnuj z marzeń. Masz, jedno życie więc zacznij już dziś je realizować. Nawet jeżeli dziś wydaje, Ci się to niemożliwe to nie oznacza, że zawsze tak będzie. Niektóre potrzebują tylko trochę więcej czasu. Im dłużej na nie czekasz, wtedy są najbardziej prawdziwe, piękne i tylko Twoje.

Jak zdążyliście, zauważyć drodzy czytelnicy na moim blogu poruszam różne tematy. Od tych błahych po dość intymne z mojej przeszłości, jak i teraźniejszości. Piszę o tym, co mnie boli, co u mnie dobrego itd.

Niestety ten tydzień, choć jeszcze się nie zakończył, spowodował, że znów zwątpiłam w ludzi i relacje między ludzkie. Po raz kolejny i pewnie nie ostatni poczułam na swoich plecach fałsz i obłudę. Ludzie są bardzo zakłamani, ale to mnie akurat nie dziwi i nie boli jak to, że patrzą Ci w oczy, udają Twoich przyjaciół, co więcej, obwieszczają, to wszem wobec a za plecami plotkują i stają się wrogami. Brzydzę się takimi ludźmi, ponieważ uważam, że jeżeli ktoś ma, coś do kogoś to powinien wyjaśniać sobie to face, to face. Takich szczerych osób jest niestety jak na lekarstwo w dzisiejszych czasach.

Jestem osobą szczerą, jeżeli coś mnie boli, zawsze o tym mówię i mówię to bezpośrednio osobie, której sprawa dotyczy. Zdarza mi się, że jestem powierzchowna, ale to nie przysłania mi świata realnego. Staram się ze wszystkimi żyć w zgodzie i neutralnie. Niestety dzisiejszy świat, a raczej ludzie sprawiają, że nie jest to łatwe. Pełno fałszu, obłudy i udawanej sympatii. Nie można jednak temu ulec i tłumaczyć takiego zachowania. Trzeba być uczciwym wobec innych i przede wszystkim lojalnym wobec osób, które są lojalne wobec Ciebie.

Osoby zainteresowane oczywiście wezmą mnie teraz jeszcze bardziej na języki, ale ja wokół siebie oczyszczam atmosferę, dając dowód temu, że nie biorę w tym udziału i nie wchodzę w grę.

Stare porzekadło mówi: “Kto pod kim dołki kopie sam w nie wpada”.

Mężczyźni lubią różne kobiety. Te o pełniejszych kształtach i te zupełnie chude. Od blondynek poprzez rude czy też brunetki. Niskie czy wysokie. Inteligentne, jak również takie, które są cichutkie (bo nie mają nic ciekawego do powiedzenia).

Nic nie działa na mężczyzn tak mocno, jak wyzwolona kobieta. Rozmowa z taką wyzwoloną do granic kobietą daje facetowi pole do działania. Takie kobiety są obrotne, wygadane i bardzo zaradne. Potrafią same o siebie dbać. Kobieta wyzwolona potrafi sprawić, że w jej związku nigdy nie powieje, nudą co jeszcze bardziej przyciąga faceta.

Niestety nie wszyscy mężczyźni chcą, aby taka kobieta została ich stała partnerką, z którą chcą założyć rodzinę i się ustabilizować. Potrzebują zatem kobiet, które będą umiały zadbać o wspólne gniazdo. Które będą im do reszty oddane i gotowe do poświęceń. Czyli jednym słowem potrzebują kury domowej.

My kobiety możemy dla swoich ukochanych być jednocześnie kurą domową, jak i kobietą wyzwoloną. Jedno nie wyklucza drugiego. Kobieta inteligentna nie będzie miała problemu, aby połączyć jednego z drugim. Przecież to nie jest żaden wyczyn, aby zrobić ukochanemu kolację w domu czy wyprasować mu koszulę. Jednak jak zajdzie potrzeba może wyjść z partnerem do restauracji na wystawną kolację czy pójść na całonocną imprezę do klubu. My kobiety inteligentne wiedzące czego chcemy, umiemy dopasować się do danej sytuacji.

Zatem można być wyzwoloną kurą domową oczywiście, jeżeli tylko partner jest tego wart.

Ostatnio brałam udział w konferencji w Gdańsku na temat „Sprzedaj najważniejsza umiejętność przyszłości“. Pierwszy raz spotkałam się z tym, aby wykładowca nie skupiał się tylko na sprzedaży. Pokazał sprzedaż od zupełnie innej strony, czyli od strony psychologii człowieka. Pokazał Nam, że każdy w jakiś sposób sprzedaje siebie za pomocą wizerunku, emocji, opowiadanych historii.

Podczas tej konferencji dowiedziałam się między innymi o przegrywaniu. Tutaj zacytuje jego słowa.

„Przegrywasz, wtedy kiedy godzisz się na mniej niż wiesz, że możesz dostać. Na głupie tłumaczenia ludzi, którzy nie chcą wziąć odpowiedzialności. Na mówienie innym tego, co chcą usłyszeć, a nie tego, co usłyszeć powinni. Przegrywasz, gdy nie wierzysz w siebie”.

„Przegrywasz, gdy oceniasz po wyglądzie, przemijających okolicznościach czy na bazie przeszłości. Nie zobaczysz wtedy człowieka, nie ujrzysz zmiany, nie zbudujesz przyszłości. A tylko one są warte Twojej uwagi”.

Po takiej kilkugodzinnej lekcji o psychologii człowieka możesz zacząć zmieniać swój pogląd czy warto wstać i dążyć do wygranej, czy cały czas upadać i być przegranym.

Po rozstaniu z mężem musiało upłynąć trochę czasu, żebym umiała ponownie zaufać mężczyźnie. Nie będę opisywać tu i teraz mojego rozstania (nie mówię, że nigdy tu tego nie napiszę), ale na ten moment nie czuję takiej potrzeby. Jestem już gotowa na nowy związek, ponieważ wiadomo, nikt przez życie nie chce iść sam, ponieważ życie wygląda o niebo lepiej, gdy można je dzielić z drugą osobą. Chcę z partnerem kolekcjonować chwilę takie, które nie wyblakną po latach. Chcę zakładać jego koszulę. Uprawiać sex, po którym powiem, że byłam tak napalona, że nie doszliśmy do łóżka.

W moim życiu nie ma już miejsca dla frajera czy maminsynka. Chcę, aby przy mnie był mężczyzna, który będzie mi dawał 100% poczucia bezpieczeństwa, przy którym będę mogła być kobietą, a nie tylko obiektem pożądania. Chcę, aby mój mężczyzna kochał mnie w każdym wydaniu, przy którym będę czuła się swobodnie. Chcę pokazywać swoją wartość i sięgać po to, na co mam ochotę, bo przecież mogę wszystko. Nie chcę się bawić w konwenanse, że czegoś mi nie wypada. Jestem, nieprzewidywalną wariatką a przecież prawdziwi faceci właśnie szaleją za wariatkami z innej planety, ponieważ z taką osobą życie ma, różne odcienie tęczy a w życiu o to chodzi, żeby każdy dzień był w innych barwach. Chcę być z facetem, który zauważy moją zajebistość w prostocie. Nawet jak będę, w dresie będzie widział we mnie seksowną kobietę. Potrzebuję u swojego boku mężczyzny, który będzie się cieszył z każdego mojego sukcesu zawodowego i dostrzegał spełnianie moich ambicji, a nie tylko czubek własnego nosa, gdyż już nie ma miejsca na egoistę i samoluba, który na każdym kroku będzie podkreślał własne ego. Nie potrzebuję faceta, który ma tylko penisa, którym nie zawsze dobrze się posługuje. Potrzebuję faceta, który tak jak ja jest pewny siebie, inteligentny oraz dąży do wytyczonych sobie celi. Męskiej “cipie“ mówię dziękuję. Potrzebuję faceta, który zawsze będzie się starał i dbał o swoją zajebistość. Z moim mężczyzną chcę podbijać świat i być szczęśliwa każdego dnia.

Potrzebuję takiego mężczyzny jak Ty, ponieważ w Tobie jest wszystko, czego ja oczekuję a czego nie mieli Twoi poprzednicy.